14-03-2022 Dimitri Zigankov Krasnopillya (Noord-Oosten)

Vrede zij ulieden!

14 maart, avond.
Nogmaals, we zitten zonder licht. Vandaag was het de hele dag relatief rustig en gisteravond bereikte de oorlog ons.
We hoorden plotseling de geluiden van geweerschoten en daarna de explosies van raketten. De sensaties zijn erg onaangenaam wanneer je de vibratie van het huis en de beweging van ramen en deuren van de explosiegolf voelt.
Mijn kinderen en ik kleedden ons warm aan (er is geen elektriciteit en verwarming in huis vanwege gebrek aan elektriciteit) gingen de gang op, iedereen nam zijn documenten mee. Er was geen paniek, maar er was een gevoel van spanning van binnen. Gelukkig duurden de beschietingen niet lang en schoten ze niet op ons dorp, maar in de buurt, maar de indrukken waren lang genoeg. Sommige kinderen konden pas 's ochtends slapen.

In de ochtend was het nodig om de open haard aan te steken om het een beetje warmer te maken, dan het ontbijt te koken enzovoort. Na de lunch deden ze een uur lang het licht aan. We slaagden erin om een voorraad water te verzamelen, onze telefoons op te laden, water te koken voor thee en het vervolgens weer uit te schakelen. Periodiek bel ik als er een verbinding is, met verschillende steden van Oekraïne en overal is er één wens: in ieder geval dat de oorlog zo snel mogelijk is afgelopen, maar tot nu toe is er geen einde in zicht. Tijdens de avondgebedsdienst in de familiekring spraken we over Mozes, over hem staat geschreven dat hij, alsof hij de Onzienlijke zag, standvastig was. Hebreeën 11: 27 Door het geloof heeft hij Egypte verlaten,(...) want hij hield zich vast, als ziende den Onzienlijke. En onze redenering kwam overeen met het feit dat we een periode van het leven zijn ingegaan waarin we heel standvastig in geloof moeten zijn om weerstand te bieden. Maar om dit te doen, moet je voortdurend in de aanwezigheid van God zijn, alsof je de Onzienlijke ziet. Dan zullen we in staat zijn om de juiste keuze te maken ten gunste van God door geloof, dan zullen we in staat zijn om verleidingen te weerstaan, zonde te weerstaan, dan zullen we in staat zijn om onze toekomst door geloof te zien. En terwijl de oorlog voortduurt, steken miljoenen mensen vandaag hun handen op in gebeden tot God, zodat dit kwaad zal ophouden, zodat vrede zal worden gevestigd en het mogelijk zal zijn om kalm terug te komen naar onze roeping, naar hetgeen dat de Heere wil dat we doen.
Moge de Heere ons hierin allen zegenen, moge Hij ons allen vrede zenden!

Heere, red ons deze nacht, red uw kerk. Amen! Broeder Dimitri uit Krasnapylia