13-04-2022 Dimitri Zigankov in Smila

Vrede zij ulieden!

13 april. Vandaag om 4.20 uur 's morgens verhoorde de Heere talloze gebeden en gaf hij mij en mijn vrouw een zesde kleindochter. Ze werd geboren uit onze oudste dochter. Er verscheen een ander leven. Dit is het derdemeisjeinhunfamilie. Gode-zij-dank!
Ergens snijdt de oorlog het leven af, en hier is een nieuwe verschenen.

We blijven werken onder vluchtelingen in Kamianets-Podilskyi. Webrengendenachtdooralsbroedersinhetgebedshuis. Inditgebedshuispasseerdenveelvluchtelingen vanuit het Oosten op doorreis naar het Westen van Oekraïne. Van 100 tot 200 personen per dag. Nu is de stroom gestopt, maar een paar ongelovige mensen zijn gebleven om in het huis van gebed te wonen. Ze lezen al de Bijbel, komen naar een bijeenkomst, bidden en er is hoop dat ze de Heer e in hun hart zullen ontvangen. In de ochtend waren we van plan om om 8.00 uur een uur te bidden voor de Evangelisatie. We baden dat de Heere de bediening op deze dag zou zegenen. Om 8.45 uur ontbijt, dan laden we de lectuur in de auto's en vertrekken we naar de eerste dienst.
Je moest ver de stad uit. Terwijl we aan het rijden waren, bleek dat we verdwaald waren en bij het recreatiecentrumvoorrijkemensenterechtkwamen. Zeaccepteerdeookvluchtelingen,alleenwarenhet geenarmemensen. Erstondendureauto'sopdeparkeerplaats. Wevroegentoestemmingenkregende gelegenheid om tijdens de lunch het Evangelie te prediken.
We vestigden ons in een prachtige eetkamer. Mensen begonnen te komen, iemand nam eten en ging onmiddellijk aan een tafel zitten om te luisteren naar zingen en predi ken, en iemand ging naar buiten en daar in de koude wind in het tuinhuisje consumeerde zijn portie voedsel. Christus zei: Ik sta aan de deur en klop, en als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik tot hem inkomen. Elke persoon maakt zijn eigen keuze - openen of niet openen. Wat jammer als iemand de kans kreeg om de heilsboodschap te horen, maar bewust zijn hart verhardde.
We waren niet van plan om hier te zijn, maar omwille van iemand veranderde de Heer e onze plannen en bracht ons hierheen. Misschien was het voor iemand de laatste kans op redding. We voltooiden de bediening, wenstenmensenzegeningen,bodenhetEvangelieengeestelijkelectuuraan. Enwegingennaareenandere plek.
Het was een gebouw met twee verdiepingen en gewone gezinnen uit alle delen van Oekraïne verzamelden zich daar. Met wat een dorst luisterden ze naar preken en zang. Hoe hun ogen glinsterden van tranen. Er waren oud en jong, tieners en heel erg veel kinderen.
Moge de Heere hen zegenen en ware vrede geven aan hun hart.
Na afloop van deze dienst gaan we naar de overnachtingsplaats, alleen moeten we nog stoppen bij het tankstation, want de brandstof in de tanks van de auto's liep ten einde. Toen we in de stad aankwamen, bleek dat er geen diesel was bij de tankstations. We passeerden 5 tankstations en niet één vond brandstof in de verkoop, alleen op speciale kortingsbonnen. Een broeder wist deze bonnen te kopen bij de chauffeur van de vrachtwagen en pas toen lukte het ons om te tanken. God weet wat we nodig hebben. 's Avond s houd ik een gesprek voor jongeren in de kerk.

Vandaag was een zeer drukke dag. Morgen verhuizen we naar een andere stad. We moeten 250 kilometer rijden. En terwijl je rust van deze drukke dag, moet je je familieleden bellen, je voorbereiden op morgen.

Broeder Dimitri als vluchteling in Smila (op Evangelisatietocht)