05-03-2022 Dimitri Zigankov Krasnopillya (Noord-Oosten)
Vrede zij met u!
5 maart, de tiende dag van de oorlog. Ik kan het niet geloven, slechts 10 dagen, en het lijkt erop dat er minstens een maand is verstreken.
We zitten nog steeds zonder licht.
De ochtend van 5 maart begon met een zoektocht naar brood.
Mijn schoonzoon en ik besloten om naar de winkels in het dorp te rijden, in de hoop dat we brood hadden en in de eerste winkel vonden we het, het was een groot plezier.
We kochten ook de laatste twee pakjes lucifers en ze gooiden in het winkelkarretje gratis een zak ijs in, er is ook geen licht in de winkel, de koelkasten werkten niet meer.
Na het ontbijt besloten we naar Krasnopillya te gaan om de benodigde onderdelen van de leidingen voor de schoorsteen te zoeken en nogmaals te proberen onze open haard te lanceren.
En ook hier hielp de Heer ons, we vonden leidingen die werden voorbereid voor het installeren van een ketel op hout in een ander gebouw, en ze pasten perfect bij ons.
Mijn zonen konden ze na twee of drie uur werken monteren en ons huis werd warm van de brandende open haard.
En op deze dag waren we getuige van het grote wonder en de liefde van God.
Mijn broer belde vanuit Soemy en zei dat hij ons nu meel, suiker en luiers voor de kinderen zou brengen. Het was zo hard nodig, we waren erg blij. Hoe groot is Uw barmhartigheid, o Heere!
De avond kwam en we kwamen weer samen voor gebed, dit keer in de hal, bij de open haard. We zongen psalmen en spraken vervolgens over de vluchtsteden die de Israëlieten in hun veroverde gebied moesten bouwen.
En toen baden en dankten we God dat Christus onze stad van Toevlucht was geworden, en zolang we in Hem zijn, zijn we niet in gevaar. Heere, help ons eraan te denken dat redding alleen in U is, alleen U bent onze Bewaker en bescherming.
Broeder Dimitri uit Krasnapylia