21-05-2022 Dimitri Zigankov in Smila

Vrede zij ulieden!

21 mei. De dagen vliegen met de dag.
Bijna drie maanden van een speciale periode van het leven liggen achter ons. De omstandigheden zijn veranderd, de kijk op veel dingen is veranderd.
Ik kijk soms door mijn agenda van bedieningen, herlees de plannen van verschillende kerkelijke evenementen. Er was iets gepland voor een maand vooruit, iets voor zes maanden, iets voor een jaar. Vandaag leven we nog maar één dag.
We hebben gisteren, we leven vandaag en er ligt een onzekere toekomst in het verschiet, hier op aarde. De meest echte tot nu toe is de hemel waarin de Heere op ons wacht.

De aarde, de plaats van lijden, haat, onwaarheid. De plaats waar de broeder tegen de broeder opstaat, wit wordt zwart genoemd en vice versa.
In toenemende mate willen we deze gedoemde planeet verlaten en de Grote God ontmoeten, die voor ons een hemelse stad heeft voorbereid waarin er nooit verdriet en lijden zal zijn.
Gisteren bezochten een groep jongeren en ik een ander vluchtelingenkamp met voedselhulp. Zo'n 60 mensen waren ver van huis, nu waren ze gesetteld in het gebouw van het voormalige kindergezondheidscomplex. Ongeveer 40 mensen kwamen bijeen voor de evangelisatiedienst, vanaf het allereerste begin veegden velen tranen weg bij het luisteren naar het zingen en prediken over God. Na de bijeenkomst werden Bijbels uitgedeeld aan alle nieuwkomers en hadden we een gesprek met hen gedurende een lange tijd.
David zegt: Ps 62:6: Doch gij, o mijn ziel, zwijg Gode; want van Hem is mijn verwachting.
Moge de Heere deze lijdende harten troosten en troosten.

Vandaag vond in Tsjerkassy een regionale broederlijke communicatie plaats. Alle broeders uit de regio kwamen bijeen en het belangrijkste van alle communicatie ging over de bereidheid om de Heere te ontmoeten. Er is steeds minder tijd over voor de overdenking voor Zijn komst en we moeten ons inspannen om wakker te blijven in deze laatste tijd, zodat de dag ons niet in een razernij overvalt. Moge God ons hierin zegenen.

Broeder Dimitri als vluchteling in Smila