08-04-2022 Dimitri Zigankov in Smila

Vrede zij ulieden!

8 april, vrijdag. Vandaag weer vasten.
Er zijn veel behoeften en soms is er een verlangen om niet op te staan van je knieën en het vasten niet te verlaten om ze allemaal naar de Heere te brengen, maar je moet voortleven, je moet iets doen en dit vereist kracht.
's Morgens, na het lezen van de Bijbel en het bidden, delen we onze plannen voor de komende dag. Een deel van de familie, jongeren, gaat humanitaire hulp regelen. Voorbereidingen treffen op inkomende vluchtelingen.
Mijn vrouw en ik en het tweede deel van de kinderen gaan naar de overheid om de status van tijdelijke immigranten af te ronden om een kleine financiële hulp te ontvangen. Het is nog steeds nodig om enkele documenten te verzamelen, maar het is niet zo eenvoudig om te doen, we kennen de stad niet en bovendien staan in alle organisaties massa's immigranten in lange rijen. Iemand zei dat het moeilijkste is om te wachten en bij te praten, ik denk dat deze persoon gelijk had.

Het was al tegen de lunchtijd, we hadden ons nog niet alle die papieren, toen mijn broer belde en zei dat we over een half uur op doorreis de familie van een dominee uit de stad Putivl, regio Soemy, zouden hebben. Ze hebben 8 kinderen.
De Heere hielp hen hun stad te verlaten zodra de Russische troepen vertrokken. Ik ken deze broeder heel goed, we hebben samen gediend in de Soemy-regio en ik was erg blij om hem en de familie levend en ongedeerd te zien. Ze stopten alleen om te eten.

We probeerden zo snel mogelijk thuis te komen. In korte tijd van de lunch lukte het ons om te communiceren, vertelde mijn broeder over de ervaring tijdens deze dagen van de oorlog. Ik denk dat iedereen die het in Oekraïne heeft overleefd na deze oorlog een goed boek kon schrijven. Mijn broeder en zijn familie waren ook bezet en toen de Russische troepen zich terugtrokken, vertrokken ze onmiddellijk. We voedden onze gasten en ze gingen op pad, Heere, red en bescherm ze!

Vandaag wilde mijn zwangere dochter met haar man, haar twee kinderen en mijn twee ongehuwde dochters naar Europa. Bij de douanecontrole mocht de schoonzoon niet passeren, omdat het derde kind nog niet geboren was. Het hele gezin moest terug naar Oekraïne. en ze hebben geen specifieke woonplaats. Moge de Heere helpen!

Opnieuw horen we over de explosies van raketten in verschillende steden, opnieuw gaan tientallen, honderden mensen de eeuwigheid in. Heere, ontferm U en red, schenk hen berouw totdat zij sterven!

Broeder Dimitri als vluchteling in Smila