06-04-2022 Dimitri Zigankov in Smila

Vrede zij ulieden!

6 april. Vandaag de dag vasten veel gelovigen en mijn familie ook. Ik wil echt dichter bij God komen en al onze ervaringen naar Hem brengen, en dat zijn er vandaag de dag veel. We eten of drinken overdag niets. In de ochtend, om een onbekende reden, begon ik hoofdpijn te krijgen, maar ik blijf nog steeds vasten, voor veel mensen, nu is hun situatie veel moeilijker dan de mijne en dit besef geeft kracht.

Op deze dag waren mijn vrouw en ik van plan om de status van tijdelijke immigranten voor het gezin aan te vragen. De staat belooft een kleine financiële hulp en die moeten we krijgen om van te kunnen leven. We verzamelden hiervoor de benodigde documenten en kwamen uit bij de organisatie die ze opstelt. Mensen, mensen, heel veel mensen. Iedereen verdringt zich in de gangen, iemand vult de nodige papieren in, iemand staat, die al heeft ingevuld, in de rij voor de specialisten. Iedereen praat met een halve stem, alsof hij bang is om iets te breken. Hoeveel mensen staan vandaag in verschillende steden en landen in zulke rijen, hun huizen verlatend, alles wat werd verdiend door rugbrekende arbeid, alles wat ze in voorgaande jaren gewend waren, en nu zullen deze, enigszins verloren mensen, in het reine moeten komen met de nieuwe realiteit. Hoogstwaarschijnlijk zal er geen terugkeer zijn naar het oude leven. Heere, wat is het goed dat wij U hebben, in deze situatie hebben ongelovigen helemaal niets, zelfs geen hoop.

Sinds gisteren zijn er nieuwe groepen vluchtelingen uit de regio's Donetsk, Loehansk en Charkov in de stad aangekomen. De leiding van deze regio's vraagt de burgerbevolking zeer serieus om de nederzettingen te verlaten, daar worden over een paar dagen vreselijke gevechten verwacht. De huizen van onze gelovigen, in de stad Smila, zijn weer klaar om mensen te ontvangen, te voeden, naar bed te brengen en te helpen bij het oplossen van huidige problemen. Prijs de Heere, je kunt Zijn liefde in actie tonen.

Vanwege een hevige hoofdpijn kon ik vandaag niet naar de gebedsbijeenkomst, ik bad thuis. Ik dank God voor een andere dag die ik heb geleefd, ik geloof dat Hij onze gebeden heeft gehoord, keer op keer roepen we tot Hem voor het einde van de oorlog, maar we begrijpen dat de oplossing voor dit probleem in Gods wil blijft, dus we zeggen: Uw wil geschiede! Amen!

Broeder Dimitri als vluchteling in Smila