31-03-2022 Dimitri Zigankov in Smila
Vrede zij ulieden!
31 maart. De laatste dag van maart.
Komt er een dag dat het mogelijk zal zijn om te zeggen dat dit de laatste dag van de oorlog is?
Er zijn luchtalarmen, raketten vallen ergens, mensen proberen dieper weg te kruipen om hun leven te redden. Lijden, tranen, pijn, dood gaan door.
De gebeden van Gods kinderen gaan door over de hele wereld.
Vandaag is er een oorlog in de onzichtbare wereld. Er staat geschreven dat de duivel in grote woede neerdaalde. Hij heeft veel succes in deze oorlog, mensen haten elkaar, doden en velen hebben niet eens tijd om aan God te denken, vooral om Hem om vergeving te vragen.
Heere, help dit overblijfsel te leven, want U wilt helpen om te zegevieren. Glorie aan U, U hebt al gewonnen en help ons om uw overwinning binnen te gaan.
Vandaag was bijna dezelfde dag als de vorige, we deden een beetje huishoudelijk werk, onze zonen werkten in het gebedshuis, onze dochters kookten eten. Elke dag wordt er 's avonds een gebedsbijeenkomst gehouden.
Vanaf vandaag gaat de avondklok in om 21.30 uur, eerder om 20.00 uur. Het leven gaat door, we bidden voortdurend dat de Heere ons zal openbaren wat we nu moeten doen. Het is noodzakelijk om je op de een of andere manier te settelen, maar hoe en waar is nog niet duidelijk? Ik zou graag teruggaan naar Samotoevka, maar ook daar is het tot nu toe niet rustig. Heere, geef ons leiding van U.
Morgen of overmorgen keert het gezin met wie we nu in hetzelfde huis wonen terug naar Poltava. Het zijn ook vluchtelingen, ze hebben vijf jonge kinderen. We voelden ons goed samen onder hetzelfde dak. Moge God hen zegenen en bewaren.
In de regio Soemy, in het gebied van Krasnapylia, waar het dondert van explosies, wordt het leven beter. Winkels beginnen te werken, humanitaire hulp wordt geleverd aan de bevolking.
Prijs onze Heere dat Hij geen test geeft die onze kracht te boven gaat. Prijs onze Heere dat Hij ons de kracht geeft om beproevingen te doorstaan.
Broeder Dimitri als vluchteling in Smila