28-03-2022 Dimitri Zigankov Smila
Vrede zij ulieden!
28 maart, Smila, maandag.
Er ging weer een dag van stilte voorbij. Soms klinkt er een luchtalarm in de stad, maar tot nu toe is er niets ergs gebeurd en het enige probleem is dat na dit signaal alle winkels sluiten en je enige tijd moet wachten tot ze weer opengaan.
Vanmorgen waren we van plan om verder te gaan, naar de grens van Oekraïne naar een of andere Europese staat, maar gisteren, op de familieraad, besloten we meer te bidden om te wachten op een antwoord van de Heere, wat moeten we doen?
In de ochtend werden we gewaarschuwd dat er een grote vrachtwagen met humanitaire hulp zou aankomen en dat we zouden moeten helpen met het lossen ervan. We waren blij dat we iets nuttigs konden doen. Toen we aankwamen om te lossen, hoorden we dat er hulp uit Nederland was gekomen.
Het was veel brood, ingeblikt voedsel, producten voor persoonlijke hygiëne, matrassen, kleding, schoenen en ga zo maar door, maar het belangrijkste was de liefde en empathie van onze Nederlandse vrienden. Wat een vreugde hebben we ervaren in het besef van eenheid in Christus. Moge God allen zegenen die deze humanitaire hulp hebben verzameld, gedoneerd, verpakt en verzonden.
Toen deze auto werd gelost, maakten ze onmiddellijk een onderdeel klaar voor verzending naar de regio Soemy in de stad Lebedyn. Morgen vertrekken de broeders om 5.00 uur om hun broeders en zusters die in militaire omstandigheden in de Regio Soemy leven te helpen met voedsel en spullen. Moge de Heere onze broeders op deze reis bewaren.
Er komt weer een dag op. Vandaag om 17.00 uur was er weer een gebedsbijeenkomst.
Steeds weer stijgen de handen van broeders en zusters op naar de hemel met gebeden voor vrede, voor bescherming, voor barmhartigheid, voor het klaar zijn om de Heere op dit laatste moment te ontmoeten.
De plaatselijke kerk verdeelde de tijd van gebed in 24 uur. De klok rond, gedurende een half uur, zal iemand knielen en deze geestelijke oorlog voeren, want wij hebben den strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de geweldhebbers der wereld der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht, Efeze 6.12
Vandaag heb ik Krasnapylia gebeld, weer ergens in de buurt, er zijn sterke explosies te horen, de ramen in de huizen trillen, de huizen golven. Het is angstaanjagend.
Er is niet genoeg spanning in het elektriciteitsnet, vrienden worden niet meer warm, het is koud thuis, er zijn kleine kinderen in huis. Heere, help en bewaar.
De lente komt langzaam naar ons toe, we willen al de grond bewerken, we moeten het land voorbereiden voor het planten van groenten, maar de oorlog ... we begrijpen dat volgens alle tekenen Christus spoedig zal komen.
Het zal niet nodig zijn om moestuinen te planten, het zal niet nodig zijn om brood te krijgen in het zweet van uw voorhoofd, en terwijl we op aarde zijn en dus willen roepen: kom snel, Heere!
Broeder Dimitri als vluchteling in Smila