27-03-2022 Dimitri Zigankov Smila
Vrede zij ulieden!
27 maart. Zondagmiddag eindigt, na twee diensten, 's ochtends in Smila en 's avonds in Khutorakh. In beide nederzettingen nam een gecombineerd orkest deel. Veel mensen woonden de dienst bij, ten gunste van vluchtelingen. Velen verlieten de plaatsen waar nu actieve vijandelijkheden zijn en stopten hier tijdelijk. Hoe lief zijn die ontmoetingen.
De volgende ochtend waren we van plan om verder te gaan, naar de grens, misschien doet de Heere de deur voor ons open en kunnen we als gezin het land verlaten. Daarvoor kwam mijn broer met zijn auto uit het dorp om ons weg te brengen.
We kwamen 's avonds bij elkaar en hadden een familiebijeenkomst, iedereen gaf zijn gedachten over de verdere verhuizing en nam de beslissing om tijdelijk in Smila te blijven.
Er is geen duidelijkheid van de Heere over wat te doen. En zonder Zijn zegen is het heel eng om iets te doen. De woorden van Mozes worden voortdurend in herinnering gebracht: Exodus 33: 15 Indien Uw aangezicht niet met ons medegaat, doe ons van hier niet optrekken. We blijven bidden voor onze plaats, voor de kerk, voor hen die verstrooid zijn, voor hen die zich in moeilijke omstandigheden bevinden.
Ik wil echt dat de oorlog eindigt. De echte lente is gekomen, we moeten het land al klaarmaken voor beplanting en we zijn buiten ons huis, buiten onze kerk. Kinderen zijn verspreid over verschillende delen van de wereld. Als je weer bij elkaar bent, wil je soms dat alles wat ons overkomt gewoon een vreselijke droom is, we worden wakker en alles zal hetzelfde zijn zoals het was voor de oorlog. Maar helaas, dit is een vreselijke realiteit.
Ik ben erg blij met het meeleven en mededeelzaamheid van de lokale bevolking, en uit andere landen, broeders en zusters. Ze zijn bereid om alles op te offeren om ons te helpen in onze omstandigheden. God zegene hen!
Het leven gaat door, vogels zingen, de zon schijnt. Ik wil leven. Heere, wij vertrouwen ons toe aan Uw handen voor deze nacht en voor alle volgende dagen. Leid ons zoals U wilt.
Broeder Dimitri als vluchteling in Smila