04-03-2022 Dimitri Zigankov Krasnopillya (Noord-Oosten)
Vrede zij met ulieden!
De negende dag van de oorlog. De tweede dag zonder licht. Avond.
Een dag vol nieuwe ervaringen ligt achter ons. ’s Morgens, ongeveer tot aan de lunch donderen explosies ergens ver weg. Vanaf de ochtend proberen we ons aan te passen aan de nieuwe realiteit. De verwarming in huis werkt niet en het is al behoorlijk koud.
We moeten het ontbijt voor de kinderen bereiden. Een van de zonen neemt rauwe eieren, zonnebloemolie, zout, een koekenpan en gaat naar de kas. Daar bakt hij eieren op een hout gestookte ketel. Verwarmt vervolgens het water voor de koffie. Het ontbijt staat klaar.
De hele dag proberen we de schoorsteen aan te passen aan de oude open haard, maar dat is niet gelukt, er zijn niet genoeg onderdelen en er is nergens te koop, omdat de bouwmarkten niet werken. Je moet in winterkleding door het huis lopen.
Er is geen mobiele verbinding in het huis en om nu te bellen of een oproep aan te nemen, moet je de trap naar de zolder beklimmen.
Vandaag is mijn zoon jarig, hij is 16 jaar oud. Mijn vrouw en ik feliciteerden hem 's ochtends en gaven hem een doos bonbons die van tevoren was voorbereid.
Alleen deze langverwachte dag bleek een beetje verdrietig voor hem te zijn. Het was onmogelijk om vrienden uit te nodigen, om samen te juichen. De Heere heeft onze kinderen omstandigheden toegestaan waarin ze heel snel opgroeien. Een kleindochter van drie jaar zei ooit: "Oorlog is als een leeuw, kloppend, grommend en eng.
Het sneeuwde vanochtend flink en alles was bedekt met een witte lijkwade. Voor de lunch kookten de kinderen eieren en om ze af te koelen verzamelden ze sneeuw op straat, omdat we geen water in de kraan hebben, gebruiken we kleine reserves.
Godzijdank is er thuis een goede sfeer, er wordt niet gemopperd, we proberen met z'n allen de huidige problemen het hoofd te bieden, maar het is het hart. Zorgen voor het gezin, voor de kerk worden verpletterd door hun alles overschrijdende, buitensporige last.
Ik vind het fijn om de Psalmen te lezen. Koning David heeft ooit dezelfde gevoelens en problemen ervaren als wij nu. Ik bewonder zijn relatie met de Grote God.
Vanavond verzamelden we ons weer in onze gezelligheidsruimte. We zongen en praatten veel over de kennis van God, en toen baden we allemaal. Ik wilde echt de Grote, Almachtige God eren voor al Zijn barmhartigheden aan ons.
Heere, hoe majestueus is Uw Naam! Broeder Dimitri uit Krasnapylia